Η Αλεξάνδρου Ανάβασις είναι η παλαιότερη πλήρης εξιστόρηση της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον ιστορικό Φλάβιο Αρριανό. Αν και γράφτηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. (δηλαδή πάνω από 400 χρόνια μετά τα γεγονότα που αφηγείται), εντούτοις βασίζεται σε πηγές πολύ προγενέστερων αρχαίων ιστορικών.

Πρόκειται, κυρίως, για πολεμική ιστορία που ελάχιστα ασχολείται με την προσωπική ζωή του Αλεξάνδρου, την επιρροή του στην πολιτική σκηνή της εποχής του και τους λόγους που τον ώθησαν στην εκστρατεία εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας.

Η προσεκτική επιλογή των πηγών και η ικανότητά του να ξεχωρίζει τη λαϊκή παράδοση από τα σοβαρά ιστορικά στοιχεία χαρίζει στον Αρριανό μια αξιόλογη θέση στο πάνθεον των αρχαίων ιστορικών.

(Μέρος Β΄)

Ο Φαίδων (ή Περί ψυχής), γραμμένος περί το 360 π.Χ., ανήκει στην τετραλογία των διαλόγων του Πλάτωνα που αναφέρονται στη δίκη και την εκτέλεση του Σωκράτη. Μέσα από τη φιλοσοφική συζήτηση του Φαίδωνα με τους πυθαγόρειους Εχεκράτη, Σιμμία και Κέβη, αποκαλύπτεται η πλατωνική θεώρηση για τον θάνατο ως αναγκαία πραγματικότητα, ως σύντροφο της ζωής ισότιμο με τον Έρωτα και, τέλος, ως απελευθέρωση της αθάνατης ψυχής από το φθαρτό υλικό σώμα.